Σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου…

ένα γεγονός απόλυτα φοιτητικό και νεανικό

από την άποψη ότι οι πρωτοστάτες ήταν νέοι φοιτητές, η νέα γενιά της εποχής εκείνης …

Ασχολούμαι με τους νέους και τη εκπαίδευση τα τελευταία 10 χρόνια περίπου… Αγαπώ πραγματικά την δουλειά μου και αυτούς που ονομάζουμε νέα γενιά ! Με ενοχλεί που πολλοί κατηγορούν τους νέους, γιατί πολύ απλά πιστεύω ότι αυτοί έχουν το μικρότερο ποσοστό ευθύνης για την στάση τους απέναντι στη ζωή αλλά και για τις γνώσεις τους… Λέμε ότι οι νέοι δεν ξέρουν ιστορία, γεωγραφία … δεν ξέρουν από τέχνη… πώς μπορούν όμως να τα μάθουν όλα αυτά όταν γι’ αυτούς το σχολείο είναι συνώνυμο με την ανία…όταν προσπαθούν απλά να το αποφύγουν με κάθε τρόπο… όχι όλοι αλλά σίγουρα οι περισσότεροι .
Μήπως αντί να κατηγορούμε την περιβόητη νέα γενιά θα έπρεπε εμείς σαν γονείς, σαν εκπαιδευτικοί, σαν κράτος να κάνουμε κάτι πρώτα γι’ αυτούς…
Προσωπικά δεν ξέρω αν το έχω πετύχει, το παλεύω όμως και θα συνεχίσω να το παλεύω … εσείς ;